Po raz piąty w historii wręczone zostały Nagrody Starosty Ostrowskiego, którym patronuje pierwszy polski starosta Wojciech Lipski.
Wręczenie tych wyjątkowych nagród odbywa się zawsze w formule Uroczystej Sesji Rady Powiatu Ostrowskiego. Tegoroczna odbyła się w dniu 6 września 2021 w auli I Liceum Ogólnokształcącego, najstarszej w mieście i regionie szkoły, która powstała z inicjatywy ostrowskiego proboszcza ks. Jana Kompałły i Wojciecha Lipskiego, ziemianina z Lewkowa, przy ogromnym zaangażowaniu mieszkańców miasta i okolic.
-,,WOJCIECHY to nagrody dla wybitnych postaci, które przyczyniły się do rozwoju oraz promocji Powiatu Ostrowskiego i mają w swym dorobku osiągnięcia w różnych dziedzinach życia społecznego. Ustanowione zostały w 2012 r. z okazji jubileuszu 125-lecia Powiatu Ostrowskiego. Wtedy też wręczono pierwsze statuetki. Uroczystość odbywa się co dwa lata, co w połączeniu z faktem, że nagrody przyznawane są tylko w kilku kategoriach sprawia, że ma ona charakter prestiżowy. Niestety, w roku 2020 ogłoszono na terenie Polskiej stan epidemii, która uniemożliwiła zorganizowanie uroczystości. Możemy spotkać się teraz’’ – powiedział Piotr Walkowski Przewodniczący Rady Powiatu Ostrowskiego otwierając uroczystą sesję.
Kandydatury do nagrody opiniuje Kapituła, w skład której wchodzą: Starosta Paweł Rajski, Przewodniczący Rady Powiatu Piotr Walkowski, Wicestarosta Roman Pacholczyk, Karolina Dera-Szymańska- Przewodnicząca Klubu Radnych Prawo i Sprawiedliwość, Barbara Szymanowska – Przewodnicząca Klubu Radnych Polskiego Stronnictwa Ludowego, Andrzej Leraczyk-Przewodniczący Klubu Radnych Samorządny Powiat, Józef Wajs-Przewodniczący Klubu Radnych „Przyjazny Powiat”, Janusz Grzesiak – Dyrektor Biura Promocji i Relacji Społecznych.
-,,Za każdym razem przy wyborze laureatów towarzyszą nam duże emocje, bo kategorii i statuetek jest kilka, a osób godnych uhonorowania dużo więcej. Często w kontekście wszelkich nagród pada pytanie o kryteria. Zwłaszcza w obszarze gospodarki istotne są wszelkie wskaźniki sprzedaży, wzrostu produkcji itp. i mają znaczenie. W naszym przypadku jest inaczej. Oczywiście dotychczasowe osiągniecia laureatów mają znaczenie, są jakąś weryfikacją, potwierdzeniem, ale nie najważniejszą. Najważniejszy jest człowiek, człowiek który przez swoją aktywność w różnych obszarach, wpisuje się w ideę pracy organicznej. Takich ludzi budujących krok po kroku, Powiat Ostrowski staramy się wyróżniać i takich zobaczymy dziś. Niektórych znacie Państwo osobiście z sąsiedztwa inni mogą być zupełnym odkryciem’’ – powiedział Paweł Rajski Starosta Ostrowski.
Tegorocznymi laureatami WOJCIECHÓW 2021 zostali.
W kategorii gospodarka Bogdan Lis. Za ponad 70 lat pracy, za stworzenie od podstaw rodzinnej firmy, która powstawała z lęku o przyszłość, by ostatecznie jednak osiągnąć sukces rynkowy i dawać pracę ludziom, a powód do dumy kolejnemu pokoleniu właścicieli. W roku 50-lecia firmy i przededniu 100. rocznicy swoich urodzin Nagrodę Starosty Ostrowskiego WOJCIECHA 2021 otrzymuje twórca firmy Tartak Anna Lis i synowie.
Jest to człowiek, który pracy zawodowej oddał niemal całe dorosłe życie, a w pokonywaniu życiowych trudności pomagały mu wartości wyniesione z rodzinnego domu. Syn oficera, członek przedwojennego związku harcerstwa, żołnierz Armii Krajowej, pseudonim „Dominik’’. Przeżył aresztowanie przez Gestapo i przymusowe roboty w Niemczech. Od 1946 roku związany z leśnictwem i branżą drzewną. Najpierw w charakterze praktykanta Nadleśnictwa Gliśnica, a po ukończeniu studiów na Wydziale Rolniczo-Leśnym w tartakach w Jarocinie i Biadkach. W każdym z tych miejsc pozostawił po sobie trwały ślad angażując się w przebudowy, usprawniania pracy wprowadzanie nowinek, z których niektóre opatentowane zostały jako wynalazki.
Przełomem zawodowym, ale i osobistym był początek lat 70. Zagrożony zwolnieniem, za brak przynależności do partii, założył zakład rzemieślniczy. To on był początkiem firmy, która działa do dziś i jest wiodącym w regionie producentem parkietów. Specjalizuje się w produkcji parkietu mozaikowego na rynki zachodnie jak również elementów dębowych do produkcji parkietu warstwowego. Od kilku lat ważny wolumen w sprzedaży zakładu stanowi także ekologiczny brykiet dębowy oraz pelet.
Za swoją pracę wielokrotnie odznaczany m.in. Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Armii Krajowej.
Ale chyba tym najważniejsza, tak z pozycji właściciela firmy, jak i ojca, najważniejszą nieformalną nagrodą jest fakt, że dwóch jego synów zostało następcami i od lat z powodzeniem kierują firmą.
Nasz laureat przeszedł na zasłużoną emeryturę. Ale w Jego przypadku odpoczynek nie oznacza bezczynności. Tak jak było to przez ostatnie kilkadziesiąt lat życia codziennie przyjeżdża do firmy, obsługuje klientów i dogląda, by wszystko było po gospodarsku. Czyni tak niezmiennie mimo, że za kilka miesięcy wejdzie w setny rok urodzin. W imieniu nagrodzonego laureata nagrodę odebrał syn.
W kategorii Sport, która jako oddzielna kategoria pojawiła się po raz pierwszy- za sportowy sukces, który dla kibiców stał się powodem do dumy, a dla kolejnych pokoleń wciąż pozostaje wielką motywacją do uprawiania tej dyscypliny i sportu w ogóle, Nagrodę Starosty Ostrowskiego WOJCIECHA 2021 otrzymali, trzej muszkieterowie ostrowskiego szczypiorniaka: Eugeniusz Lijewski, Marcin Lijewski i Krzysztof Lijewski.
Marcin i Krzysztof są wychowankami biało-czerwonych pasów Klubu Piłki Ręcznej Ostrovia. Obaj osiągnęli w tej dyscyplinie niemal wszystko, co było możliwe do zdobycia. Rodzinny duet, który stanowił trzon reprezentacji Polski w piłce ręcznej i z orzełkiem na piersi zdobywał medale na najważniejszych imprezach sportowych świata i Europy.
Idole sportowi, których nazwisko jest wciąż dla młodych adeptów tej dyscypliny synonimem kariery i wyznacznikiem sportowego sukcesu, a wytyczoną przez nich ścieżką poszło wielu młodych szczypiornistów z Ostrowa.
Obaj byli indywidualnie elitą zawodniczą i w efekcie grali w elitarnych klubach piłki ręcznej w Niemczech - najmocniejszej lidze świata i superlidze w Polsce.
Ich półki są pełne sportowych trofeów. Są wśród m.in. srebrny i brązowy medal mistrzostw świata, tytuły klubowe, w tym wielokrotnie zdobywane Mistrzostwo Polski, Puchar Polski, Puchar Niemiec, Mistrzostwo Niemiec, Superpuchar Niemiec, złote i brązowe medale ligi mistrzów i inne. Byli także uczestnikami Igrzysk Olimpijskich tej najważniejszej dla każdego sportowca imprezy.
Obecnie obaj, jak mogłoby być inaczej, zawiesili karierę zawodniczą i podążają ścieżką trenerską. Starszy z braci prowadzi obecnie drużynę Górnika Zabrze w superlidze. Młodszy wspiera trenera klubu Vive Kielce.
Miarą wielkości sportowca są nie tylko jego sukcesy i chwile sławy, ale także to jakim jest człowiekiem, wtedy gdy gasną światła reflektorów. Obaj mimo oszałamiających sukcesów na arenie krajowej i międzynarodowej pozostali skromnymi ludźmi. Nigdy nie zapomnieli o rodzinnym mieście, o pierwszym klubie, o ludziach, z którymi rozpoczynali swoją przygodę. Zresztą z dumą dwukrotnie uczestniczyli m.in. w kampanii promującej Ostrów.
Ten obraz obu karier nie byłby jednak pełen gdyby pominąć w nim rolę ojca. W sukcesach młodszego syna to on ma największy udział, bowiem za jego radą porzucił koszykówkę na rzecz piłki ręcznej właśnie. Nestor rodu w środowisku znany jest przede wszystkim jako trener i wychowawca młodych pokoleń szczypiornistów. Przez lata zaangażowany był w pracę z juniorami Ostrovii. Mówi się o nim że ma rękę, dosłownie i w przenośni, do wyławiania i szlifowania młodych talentów. Z jedną z grup juniorów doszedł zresztą niedawno do finału Mistrzostw Polski. Nagrodę odebrali Eugeniusz i Krzysztof Lijewscy. Marcin Lijewski obecnie przebywa z klubem na zawodach w Norwegii.
W kategorii Społeczeństwo za odruch serca, który zwrócił oczy sytej części naszego świata na problem tej grupy potrzebujących. Za kontynuację międzynarodowych akcji charytatywnych w kolejnych latach. Wreszcie, za udowodnianie, że ludzi dobrej woli jest więcej, a w chęci niesienia przez nich pomocy przeszkodą nie jest granica, strefa zakazana czy nawet zasieki, Nagrodę Starosty Ostrowskiego WOJCIECHA 2021 otrzymał Krystian Machnik.
Człowiek, którego pasja związała z miejscem szczególnym. Miejscem, które dla większości dorosłych Polaków kojarzy się z tragedią, kłamstwem, chaosem i przede wszystkim jedną z największych katastrof w dziejach energetyki jądrowej, ze strefą zakazaną w Czarnobylu. Odwiedzając te miejsca, niejako przy okazji, dotykając beznadziei ludzkiego losu, uruchomił jednak lawinę dobroczynności…
Przełomowe w tym było spotkanie z mieszkańcami czarnobylskiej strefy, ludźmi którzy najpierw, decyzją władz zostali stamtąd z dnia na dzień wysiedleni, oderwani od zajęć i rodziny, wyrwani z tradycji i przyzwyczajeń, by później, nielegalnie, wrócić i żyć wolnym, ale zapomnianym niemal przez wszystkich.
Mówią o nich samosioły. To już zaledwie kilkadziesiąt osób, starych, chorych i niedołężnych, rozrzuconych w ogromnym terenie i zdanych w większości na siebie i dziką przyrodę, która zachłannie pochłania wymarłe miasta i wsie.
Jednego razu u 80-letniej babuszki, przy 35-stopniowym upale, zauważyli objawy udaru słonecznego. Kobieta mieszkała zupełnie sama w opuszczonej wiosce. Innym razem na progu zimy spotkali starca, któremu spłonął dom. Żywił się tym, co znalazł: jabłkami ze zdziczałego sadu, orzechami. Obojgu pomogli.
W takich okolicznościach wpadł na pomysł bardziej zorganizowanej akcji pomocy. Ten przysłowiowy kamień uruchomił lawinę ludzkich serc. W ciągu kilku lat udało się już zorganizować wiele akcji i do samosiołów trafiają regularnie najpotrzebniejsze produkty. Za każdym razem jednak do mniejszego grona, bo samosioły odchodzą… Umierają w samotności, w zapomnieniu i po cichu, zostawiając po sobie ledwie marny dobytek wystawiony na pastwę szabrowników i wspomnienie u tych, którzy im ostatnio pomagali.
Te słodko-gorzkie historie ludzkich losów złożyły się na scenariusz filmu „Ostatni ludzie Czarnobyla’’, dokument nagradzany na festiwalach, który wstrząsa i wzrusza jednocześnie. Podobnie zresztą jak kolejny pomysł ostrowian zapalenia neonu-napisu na jednym ze zniszczonych budynków Prypeci. Ostatecznie w morzu pustostanów udało się rozświetlić zaledwie pojedyncze litery, ale i tak w wymarłym mieście były one wyjątkowym symbolem… być może właśnie symbolem ludzkiej pamięci.
W kategorii Edukacja i Nauka za konsekwencję w rozwijaniu naukowej drogi, za odkrywanie dla ludzkości kolejnych niezbadanych obszarów bioróżnorodności Nagrodę Starosty Ostrowskiego WOJCIECHA 2021 otrzymał prof. dr hab. Łukasz Kaczmarek.
Człowiek, który swoje życie poświecił organizmom tyleż ciekawym, co niemożliwym do zaobserwowania gołym okiem.
Przedmiotem jego badań są bowiem niesporczaki, zwierzęta tak słodko wyglądające w powiększeniu, że nazywane są także wodnymi misiami lub mchowymi prosiętami. Mimo kruchego, zdawałoby się, wyglądu uznawane są za organizmy najbardziej odporne na warunki zewnętrzne. Są bowiem w stanie przetrwać w temperaturach od prawie zera absolutnego do ponad 150°C. Znoszą 1000 razy silniejsze promieniowanie jonizujące niż jakiekolwiek inne zwierzę, wytrzymują próżnię, radzą sobie nawet w przestrzeni kosmicznej. O niezwykłej sile przetrwania świadczy także doświadczenie, w którym naukowcy próbowali określić ich górną granicę przetrwania podczas wystrzelenia zamrożonych próbek niesporczaków. Przy prędkości uderzenia ponad 2621 km/h (1628 mil/h) przeżyło 100 proc. badanej populacji.
Czym kieruje się nauka w badając te zwierzęta? Co starają się odnaleźć lub czego dowieść naukowcy? Magiczny gen długowieczności czy coś innego? O tym pewnie powie sam laureat zafascynowany bioróżnorodnością, którego fascynuje przetrwanie form życia w warunkach ekstremalnych oraz w ogóle poszukiwanie życia poza ziemią. A pytanie „Czy jesteśmy sami we wszechświecie? - to temat jednego z jego wykładów.
Zanim jednak osiągnął obecną pozycję w świecie nauki przygodę z biologią rozpoczynał w ostrowskim III Liceum Ogólnokształcącym.
Wszystkie stopnie naukowe od licencjata po profesurę zdobył już w Zakładzie Taksonomii i Ekologii Zwierząt, Instytutu Biologii Środowiska, Wydziału Biologii UAM w Poznaniu.
Był uczestnikiem 20 międzynarodowych projektów badawczych realizowanych w wielu krach Europy i Ameryki Południowej. Jest autorem ponad 160 publikacji. Uhonorowany m.in. Stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego dla wybitnych naukowców i studentów, wcześniej także stypendysta Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej i wielu innych nagród.
W przeciwieństwie do swoich kolegów naukowców obiektów swoich badań pogłaskać raczej nie może, ale twierdzi, że praca nad niesporczakami przynosi i tak wiele satysfakcji.
W kategorii Rolnictwo za umiejętność łączenia tradycji z nowoczesnością i działalność na rzecz rozwoju rolnictwa i rozwoju wsi wielkopolskiej. ’’Nagrodę Starosty Ostrowskiego WOJCIECHA 2021 otrzymał Krzysztof Niklewicz.
Reprezentuje prężny i wyróżniający Powiat Ostrowski sektor powiatowego rolnictwa tj. branżę mleczarską. Jego gospodarstwo jest przykładem połączenia rodzinnej tradycji z nowoczesnością, ale także i zmian jakie dokonały się w wielkopolskiej wsi.
Rodzinnie gospodaruje na powierzchni ok. 30 hektarów. Główną działalnością gospodarstwa jest produkcja mleka, którego rocznie dostarcza ok.200 tys. litrów. W większości wspiera ono lokalny przemysł przetwórczy i trafia do Spółdzielni Mleczarskiej LAZUR w Nowych Skalmierzycach i jest przykładem tzw. krótkiego łańcucha dostaw. Krótki łańcuch oznacza zresztą nie tylko dostawę surowca w hurtowych ilościach do przetwórców, ale także produktów z gospodarstwa, w tym mleka, bezpośrednio do domów konsumentów. To spore wyzwanie logistyczne, któremu cała rodzina potrafi jednak sprostać.
Udowadnia, że przywiązanie do tradycji nie musi oznaczać pojęcia skansenu. Gospodarstwo jest w pełni zautomatyzowane, dzięki czemu spełnia wszelkie normy stawiane przed współczesnym rolnictwem. Czerpiąc jednak z doświadczenia przodków podjął się szczególnej działalności. Jest jednym z nielicznych gospodarstw w naszym powiecie zajmujących się małym przetwórstwem. Właściciele oferują bowiem mieszkańcom m.in. własny ser podpuszczkowy dojrzewający oparty na rodzinnej recepturze.
Ważną dziedziną aktywności jest działalność na rzecz Kółka Rolniczego w Topoli Wielkiej, które niedawno obchodziło 100. rocznicę powstania. Prezesuje tej organizacji zrzeszającej miejscowych rolników, a Kółko skupia się dziś przede wszystkim na edukacji i promocji nowoczesnych metod i technologii gospodarowania. Podczas jubileuszu przez prezesa Wielkopolskiej Izby Rolniczej uhonorowany został medalem im. Aleksandra Hrabiego Szembeka.
W kategorii Kultura za muzyczną dojrzałość, za wypracowanie rozpoznawalnego stylu i stworzenie marki oraz za artystyczny sukces Nagrodę Starosty Ostrowskiego WOJCIECHA 2021 otrzymał Maciej Balcar.
Przed nami muzyk, wokalista, kompozytor, autor tekstów, aktor teatralny i filmowy słowem artysta kompletny i wszechstronny.
Zanim trafił na największe sceny Polski pierwsze kroki stawiał w Ostrowie. W młodości grał z wieloma zespołami bluesowymi z grupą punk rockową i thrashmetalową. Przygoda z ostrowską formacją Blues Forever zawiodła ich na wiele festiwali i przeglądów.
Jego pierwsza solowa płyta ukazała się w 1998 roku i nosiła nazwę „Czarno’’- wystąpili na niej bracia Golcowie oraz Mateusz Pospieszalski.
Przełomowy w karierze był z pewnością rok 2000, w którym wcielił się w główną rolę Musicalu „Jesus Christ Superstar’’. Wystawiany przez Chorzowski Teatr Rozrywki musical z brawurowo zagraną i zaśpiewaną rolą przysporzył mu ogromnej popularności, a sam spektakl do dziś cieszy się uznaniem i pozostaje we wspomnieniach widzów.
Tego samego roku los postawił go przed kolejnym wyzwaniem. Była to propozycja wokalisty w legendarnej rockowo-bluesowej formacji Dżem. Przyjął ją i podołał temu wyzwaniu rewelacyjnie. Wspólnie wystąpili na niezliczonej ilości koncertów, mają także za sobą dwa studyjne albumy „2004’’ i „Muza’’, które pokryły się platyną.
Wielką popularność i szansę na pokazanie aktorskiego oblicza przyniosła mu rola w filmie „Skazany na bluesa’’. Ta ekranizacja historii życia Ryśka Riedla okazała się zresztą najpopularniejszą polską produkcją filmową 2005 roku.
Mierzyć się z postacią tak wyrazistą muzycznie i charakterologicznie jak R. Riedel wydawało się wielu zadaniem karkołomnym. Nie brakowało tych, którzy wróżyli, że ta postać przyćmi twórczość jego samego. Talentem i pracowitością udowodnił jednak, że nie pozwoli się zaszufladkować, co więcej, konsekwentnie potrafi budować swoja muzyczną legendę. Współpraca z „Dżemem’’ nie oznaczała bowiem rezygnacji z indywidualnej działalności artystycznej. Koncertuje, wydaje kolejne krążki. „Ogień i woda’’, „Znaki’’, „Ruletka’’ „Struś’’ to tytuły płyt. Każda jest oczekiwanym przez fanów wydawnictwem i wydarzeniem artystycznym, a sale na jego koncertach pękają w szwach.
Często uczestniczy w koncertach i przedsięwzięciach o odmiennych stylach jak chociażby „W hołdzie Tadeuszowi Nalepie’’, „Warszawskie Dzieci Pójdziemy w Bój’’ „Mec duety’’ „Pieśni łagodnych – koncert Wojciecha Bellona’’ „Klenczon legenda’’. Ta różnorodność jest tylko potwierdzeniem wszechstronnych możliwości wokalnych.
Jego twórczość to gwarancja rozrywki na najwyższym poziomie. W swoich piosenkach zostawia odbiorcę z dobrą muzyką, mądrym tekstem oraz… nienaganną dykcją.
Kapituła postanowiła także przyznać dwie nagrody w Kategorii Specjalnej.
Pierwszą za kilkadziesiąt lat działalności na rzecz, najpierw powstania, a następnie rozwoju i umacniania samorządu miasta i powiatu. Za udawadnianie w publicznej debacie, że siła argumentów nie potrzebuje argumentu siły, a wyraziste poglądy nie muszą oznaczać pogardy dla interlokutora. W okresie 30-lecia odrodzonych samorządów Nagrodę Starosty Ostrowskiego WOJCIECHA 2021 otrzymała wielka dama ostrowskiego samorządu Pani Aleksandra Kierstein.
Osoba związana z samorządem miejskim i powiatowym. Radna miejska pięciu kadencji, w tym czasie Przewodnicząca i Wiceprzewodnicząca Rady Miejskiej Ostrowa, Zastępca Prezydenta Ostrowa Wielkopolskiego, szefowa merytorycznych komisji.
Wcześniej zaangażowana w przemiany społeczno-polityczne w ramach NSZZ „Solidarność’’ Pracowników Oświaty i Wychowania oraz Komitetu Obywatelskiego, którego została najpierw sekretarzem, a następnie wiceprzewodniczącą. Jednym z efektów zmian proponowanych przez Komitet było właśnie powstanie odrodzonych samorządów.
Z ostrowskim samorządem związana od czasu reaktywacji, kiedy tak naprawdę wszyscy uczyli się nowej samorządowej rzeczywistości, a wielu musiało przyjąć do wiadomości, że samorząd, to możliwość samo decydowania, możliwość podejmowania autonomicznych decyzji, ale rządzenie samemu to także wielka odpowiedzialność za wspólnotę. Czym było to w praktyce doświadczyła m.in. reprezentując wielokrotnie władze miasta na sądowo-administracyjnych bataliach, udowadniając, że Ostrów ma już prawo do decydowania o tak kluczowych inwestycjach jak np. budowa oczyszczalni ścieków.
W swojej karierze dwukrotnie była także radną powiatu ostrowskiego, w tym Wiceprzewodniczącą Rady i Członkiem Zarządu.
Imponujący samorządowy życiorys. Ale w tej charakterystyce potrzeba czegoś więcej. Czegoś wykraczającego poza ramy doświadczenia, zdobytej wiedzy. Czegoś, co nawet w oczach politycznych adwersarzy pozwoliło jej zdobyć szacunek i uznanie.
Być może miał na to wpływ świat liczb, myślenie oparte na logice, uporządkowaniu i przewidywalności właściwej dla królowej nauk? Wszak z wykształcenia jest matematykiem, przez lata uczyła tego przedmiotu deklarując zresztą, że jest w stanie przekonać do niego najoporniejszych, z mówiącym te słowa włącznie.
A może to efekt wrażliwości na piękno muzyki, przecież wiele sił i trudu poświęciła działając na rzecz Wielkopolskiego Centrum Chopinowskiego – Antonin - Ostrów Wielkopolski i promocji muzyki Chopina w ogóle.
Drugą nagrodę w Kategorii Specjalnej za kilkanaście lat pracy na rzecz odrodzonego samorządu miejskiego, za udowodnienie jak ważna w kierowaniu taką wspólnotą jest wiedza, wizja i konsekwencja lidera w jej realizacji. Za wprowadzenie i popularyzację nowych narzędzi finansowych. W okresie 30-lecia odrodzonych samorządów Nagrodę Starosty Ostrowskiego WOJCIECHA 2021 otrzymał Mirosław Kruszyński.
Pierwszy po reaktywacji samorządów Prezydent Ostrowa Wielkopolskiego. Funkcję tę Rada Miejska powierzyła mu w 1990 roku i pełnił ją przez trzy kadencje.
Przejął miasto w okresie zmian społeczno-ekonomicznych, transformacji ustrojowej i nie do końca pewnej przyszłości samorządu. Działo się to w sytuacji zwiększających się oczekiwań ludzi z jednej strony, ale także ograniczonych możliwości finansowych gminy z drugiej. Środki pozabudżetowe znane w dzisiejszej formie były niedostępne, a wsparcie unijne wydawało się wówczas niemożliwym do zrealizowania marzeniem.
Odpowiedzią tę sytuację było zaproponowanie innego modelu zarządzania miastem, a jednym z pomysłów były przekształcenia zakładów budżetowych w spółki prawa handlowego celem zwiększenia nakładów inwestycyjnych.
Należy do grona samorządowców, którzy w emisji obligacji komunalnych znaleźli nowe źródło finansowania inwestycji. Ten nowatorski i skomplikowany pod względem formalnym pomysł udało się przeprowadzić Ostrowowi jako pierwszemu miastu w kraju, nie tylko przeprowadzić, ale zrobić ostrowskimi siłami.
Z kolei poprzez realizacje projektu uwłaszczenia mieszkańców akcjami spółki HOLDIKOM promował projekt większego zaangażowania mieszkańców w sprawy miasta. To miał być m.in. bodziec do organizowania się, zakładania stowarzyszeń, wspólnot i współpracy ostrowian w ogóle. Zaczyn działań, które współcześnie realizowane są poprzez wsparcie działalności organizacji pozarządowych oraz budżety obywatelskie.
W wymiarze lokalnych inwestycji Ostrowianie pamiętają jego prezydenturę jako czas wielu inwestycji w kluczowe i podstawowe dla miasta dziedziny życia, budowę stacji uzdatniania wody czy oczyszczalnię ścieków.
To co nowe często budzi emocje. Tak było m.in. z pierwszym rondem, które powstałe za jego kandydatury. To, co dziś jest powszechne w drogownictwie wówczas nie dla wszystkich było oczywistością. A rondo? Rondo w pobliżu Sklejki Eko stoi do dziś.
I chociaż okazało się, że w życiu zawodowym tak, jak w ludowym porzekadle, najtrudniej być prorokiem we własnym kraju, to jednak wiele zapoczątkowanych w tym okresie rozwiązań było wykorzystywanych później. Tak było m.in. z kolejnymi emisjami komunalnych obligacji. On sam miał już wtedy możliwość realizowania pomysłów w samorządzie w dużo większej skali już jako Wiceprezydent Poznania.
W uroczystości udział wzięli także: Andrzej Pichet radny Sejmiku Województwa Wielkopolskiego, Ordynariusz Diecezji Kaliskiej ks. Biskup Damian Bryl, Beata Klimek Prezydent Ostrowa Wielkopolskiego, Zygmunt Banasiak Zastępcą Przewodniczącego Rady Miejskiej Ostrowa, Jan Prokop Zastępca Burmistrza Gminy i Miasta Odolanów, Piotr Kuroszczyk Wójt Gminy Ostrów Wielkopolski, Piotr Śniegowski Przewodniczący Rady Gminy Ostrów Wielkopolski, Krzysztof Rasiak Wójt Gminy Przygodzice, Janina Wojtasiak Przewodniczącą Rady Gminy Przygodzice, Anatol Piaskowski Wójt Gminy Sieroszewice, Rafał Bartnik Przewodniczący Rady Gminy Sieroszewice. Dariusz Berek Zastępca Wójta Gminy Sośnie, Mirosław Ostojak Przewodniczący Rady Gminy Sośnie. Posła na Sejm Jarosława Urbaniaka reprezentowała Marta Ziętek, Wicestarosta Ostrowski Roman Pacholczyk, Członkowie Zarządu: Ryszard Pluciński, Damian Grądzielewski, Arkadiusz Wojtczak, Wiceprzewodniczący Rady Powiatu Mirosław Nowacki oraz liczna grupa radnych powiatowych, a także szefowie służb i instytucji oraz dyrektorzy jednostek powiatowych i wydziałów Starostwa Powiatowego.
Autorką statuetki WOJCIECHÓW jest Agnieszka Lisiak- Skórka, a dyplomy wykonał Piotr Łopatka. Podczas gali nagrodzonym towarzyszył zespół w składzie: Robert Matuszewski – saksofon, Piotr Rogacki - gitara basowa, Marek Nowakowski - instrumenty klawiszowe, Olof Konckenhauer – puzon, Mateusz Fidyka – trąbka oraz Bartosz Pilarczyk – perkusja.
W części artystycznej z recitalem akordeonowym wystąpił Kasper Kaczmarek. Sesja transmitowana była na żywo przez telewizje ProArt.
Janusz Grzesiak
fot. Zuzanna Jerzyk/ Romana Ogórkiewicz
Janusz Grzesiak
